Edebiyat

Şiirsin içinde kelimeleri yaşatan. Şiirsin bir gökyüzü rengarenkliğinde. Ve şiirsin bir şairin bile sözcüklerine yetmeyecek kadar en güzelinden… * Ruha üfler nurunu gece. Zaman eder gündüze, gece… Bir de bakmışsındır ne gecedir zaman ne de gündüz Gündüz de gecedir gece de gündüz yeter ki insan hep aynı kalsın.. * Derkenar …

Gözleri içinde hisseder zamanı… Ruhu çiçek bahçesine döner bir kızın… Ve kız zaman durdu der öyle gelmişcesine… f.d.a.

Hayatımızda kimler var kimler yok. Nasıl olduğunu anlamadan hayatlarımıza giriyorlar. Ve yine aynı şekilde nasıl olduğunu anlamadan geldikleri gibi gidiyorlar. Eski resimlerin, eskimeyen anılarında kalıyorlar. Anılardaki kadar taze olan sevgimizle. Ne garip değil mi ? Vay be deyip geçiyoruz. Bu kadar kolay olduğuna kendimizi inandırarak. Derkenar : Fotoğraf , MAVİ …

Dünden Geleceğe Dair… Sevmenin yanlışı olmaz; sevmek; doğrudur, sevmek ihanet etmek, hatalı olmak, vicdanen esaret olmak değildir. Sevmek… Sevmek işte, saygı duyulacak, hoşgörülesi bir şey. Adı ile ” Sevmek ” f.d.a.

Bazen kelimeleriniz elzemdir, hakikate tanıklık edercesinedir. Öyle dolambaçlı değildir. Ama anlaşılmazsın, sen başka dersin; karşındaki başka demekle der, anlar Ve her ifaden devşirme devrik cümleler olarak anlaşılır kalır. f.d.a.

Gönlün karşılığında amorti bile yoksa aşk piyangosu beklemek her sene yılbaşında büyük ikramiye hayali kadar umudu zerre olan sıradan bir his…

Ey masum çocuk ! Biz insanlık sana ve senin gibi nicesine sahip çıkamadık. Dünyanın en illet varlığı haline getirdiğimiz para uğruna , birileri senin gibi nicesinin canına , malına, kast etti ; canını ve malını yok etti. Dünyanın medeni görünümlü , modern , tekno ebu cehilleri , kendi çıkarları için …

Gözlerinde Aşk olabilme temennisi ile başlayan her güne selâm olsun. Güzelliğin ile yaşanılacak her zamana , saate, dakikaya, saniyeye , gün , sevmek olsun. Güzellik ! Gün , yüzünde sonsuz bahar olsun. f.d.a.

Aşk… Yüreğin en kıymetli imtihanlarından. Meşakatli bir sancı. Ruhun, sevda ile iç çekişmesi… Aşk… Her şeye rağmen aşk… Mecnun olabilme duâsı… f.d.a.

Mevlânâ Celâleddîn Rûmî, 672 (m. 1273) senesinde hastalandı. Hasta iken başkalarına olan borçlarını gönderdi. Onlardan ba’zıları, biz helâl etmiştik, dedilerse de, tekrar gönderip almalarını sağladı ve “Elhamdülillah bu tehlikeden kurtulduk” diyerek, kul hakkına çok dikkat etmek lâzım geldiğini işâret etti. Ziyâretine, hocası Sadreddîn Konevî ve şehrin ileri gelen âlimleri geldiler. …