Fikir Bizim Edebiyat, Tarih, Siyaset, Spor ve Yaşam Üzerine Genç Fikirler
Her şey bu kadar suni, her şey boş.
Kederinden sus pus olmuş, hüzün.
Dertlenecek , o kadar çok sebep var iken; ‘ ben ‘ demekten başka, midesi naylon, cebi kağıt müsveddesi dolu beşercik balonları.
***
Uçurumun kenarında bir garip görse beşercik, düşsün diye izler olmuş; vizontele çerçevelerinde.
***
Kimse kimseyi, kimsesiz bırakmış.
Herkes hakkımı yedirmem diyor, ama en çok da bunu diyenler ‘ kul hakkı ‘na giriyor.
***
Mazlumun, masumun, fakirin fotoğrafını paylaşıyor, süs plastikleri.
Mesele , bir emeğin hakkına geldiğinde, ihmalkarlığın zirvesi.
***
Selam vermeyi unutmuş beşercik.
Gözlerinin içine bakıyor, sanki yanından geçen insan değil; bir vasıta aracı.
***
Herkes, kendinden mesul olmalı iken; mesuliyetsizlik ile başkalarının kusurlarını, kusursuz zannettiklerine kusmak ile meşgul.
Meşgul insanlık, ulaşılamayan sonsuz sayılar kümesi derecesinde, hep meşgul.
Meşgul, vefa , meşgul.
Meşgul, nasılsın diyebilmek.
Meşgul, bir selamı dilinin ucu ile söylemek.
Adab- ı Muaşeret, meşgul; ahlak, meşgul.
İnsanlık ! sana ulaşılamıyor…
***
Kimse, kimseyi dinlemiyor; kimse kimseyi görmüyor.
Çağın bilir kişisi olayım derken; insan olmayı unutan, benci, olan benler.
Yoksul var , apartmanında desen, ‘ ben mi ona yoksul ol ‘ diyecek kimseler…
***
Herkes, her işten anlar olmuş, herkes, ehli.
Bıraksalar adama, devlet yönetir, bıraksalar, dünyayı kurtarır.
Kendi insanlığını kurtarabilmiş midir, diye sormaz kendine.
Sorsan, işini ‘ hakkı ‘ ile yapıyor musun diye?
Tam sıralı listeli piyango bahaneler sunar, bahanesiz, bahaneler.
***
Gülmeler, yapmacık.
Konuşmalar, yapmacık.
Öz çekim fotoğraflarımızdaki mutluluk gamzelerimiz, yüz gülücüklerimiz yapmacık.
Gülücüklerimiz, gülücük balonlarımız. Saliseler sonra, patlama hazır öfke durumlarımız.
Öfkelenmek için, sebepler ararız. Sebeplere , öfkeler yükleriz.
Mesele söze geldiğinde, hepimiz Mesnevi okumuş oluruz.
Hangimiz, mesneviden bir sayfa okuduk ya da okuduk da ne anladık ya da anladık da hayatımıza uyguladık?
Okumalarımız, yapmacık.
Bilgilerimiz, yapmacık.
Gördüğümüze, görmeden inanacak kadar, yapmacık.
Seslerimiz, tepkilerimiz yapmacık.
Sevinirken, dengesi şaşmışcasına sevinmek gibi.
***
Sevgilerimiz, yapmacık.
Seni seviyorum demenin kırkı çıkmadan, başkasına seni seviyorum diyebilmek derecesinde yapmacık.
Sahi , aşk ne idi diye başlayan geyik muhabbetlerimiz.
Aşkı yaşamadan, aşkı soracak kadar, karikatür haline gelen , sanal sembolizimin, sahte ergen şairleri gibicesine dibine kadar yapmacık.
Birine sadece, görsel tema ile bakabilme aşkı ile yapmacık
İlgisi bitince, ah alır mıyım demeden, helallik nedir bilmeden, kendini erosun hayali oklarına bırakacak kadar yapmacık.
***
Yardımlarımız, yapmacık.
Muhtaca yardım edeyim derken, akıllı telefonların bilmem kaç megapiksel retrika pozlarına bırakacak kadar, görsel gururlu , kibir düzeyinde inceliğe sahip olacak derece yapmacık.
***
Her şeyi göstermelik yaşarız, her şeyi görmeden esasında.
Bilmeyiz ki bizler ‘ yapmacık ‘ yaşarız, bize verilen bu ömrü, naylon içerikli, genetiği bozulmuş şekilde hem de.
Saygılar bizden.
f.d.a.
fdadeniz07@gmail.com
facebook.com/deniz.atceken.9
fdadeniz (Twitter)
instagram.com/fdadeniz/
