Aşk-ı Âlâ

Yaklaşan geceyi sabahından özledim. Öyle erdim ki huzura, bir yıl boyunca hep seni bekledim. Söz uçar yazı kalır dediler her düşüncemi yazıya dökmek istedim. Gönlüm öylesine dinginleşti ki herkese anlattım ama bir türlü dinletemedim.

Yaşadıklarımı bir bir gözümün önüne getirdim. Aşk dedim sonra yutkundum ama yutamadım boğazımdaki düğümü. Hiç bir ayı özlemedim seni özlediğim kadar hiç bir günü beklemedim, O günü beklediğim kadar. Her sene geldin ama kıymetini bilemedim.

Sen Ramazan’dın gönüllere, sen iftardın bizlere sahura kalkıp tüm gün sadece aç kalmayacağını, yediklerinin hem nefis terbiyesi hem de aç kulları anlamak olduğunu bildiren öğretendin bize. Ah Leyle-i Kadr(Kadir Gecesi); nerdesin bir kez olsun bize söyle.

Biliyorum kıyamet günü geldiğinde pişmanlığın âlâsını duyacağız bu günlerde yapmadıklarımızla. Kimimiz belki bir kez bile bulamayacak O geceyi. Kadr’in kıymetini bilemeyecek belki. Ama sen Rahman’sın Rahim’sin bizleri affeyle. Bizleri kıymetini bilenlerden eyle.
(Amin)

Ömer Kerim ÇEVDİR