Fikir Bizim Edebiyat, Tarih, Siyaset, Spor ve Yaşam Üzerine Genç Fikirler
Benzer Yazılar
Her bayram bir neşe, her bayram güzelliklerin kula lütuf edildiği anlar.
Dirlik, birlik…
Kıymeti muhafaza olan sevgisi huzur ve de saygı olan bir vecd hali. Bir coşku bir heyecan. Hayat anlamı içerisinde insanoğlunun kısa bir süre de olsa nefes alabilme gayesi ve de vesilesi.
***
Ramazan dedik, Kurbanı bekledik. Her güzel gerçek gibi o da tadında ve zamanında vedasını çekti insanlığa. Nasibiniz var ise; seneye buluşuruz dilekleri ile.
Seneye ne oluruz bilmeyiz ama her bayramda düşüncelerim ve de duygularım değişmezliklerini inatla korumakta. Beklentilerim var olur. Bizlere anlatılan veya çocukluk anlarıma kısmen tanıklık eden bayram zamanları. Her bayram sabahı, bir umud der beklediklerimin var olması duası ve temennisi ile uyanırım fahri dünyaya, muhabbetine sevdalı olduğumuz özlem dolu insanlara.
***
Biraz bayram tanımlamaları içerisinde hem genel kültürümüzü ilerletmek hem de merakıma sonuçlar bulabilmek amacı ile Google dayının kapısını çaldım. O da sağ olsun bizi geri çevirmedi… EyvaAllah Google dayı…
* Teknoloji güzel bir şey; doğru ve faydalı kullanıldığı müddetçe. *
Biraz genel kültür; buyursunlar :
” Türkçe (Bay/May) kökünden türemiştir. Zenginlik, yücelik ve kutluluk bildirir. Kelime en eski Türkçe örneklerde badram olarak geçmektedir. Kelime Orta Farsçada paδrām ve aynı anlamda Soğdcada patrām yazımı ile neşe, huzur, mutluluk, sessizlik demektir. İran dillerinde pati- geri, tekrar + rāma- sükûn, barış ve mutluluk. Beyrem veya Mayram olarak da söylenir. ” (1)
İnternette bayram ile ilgili detaylı bir inceleme yaparken karşılaştığım bilgiler ışığında şunu ifade edebilirim. Bayramlar biz de İslamiyet Öncesine dayanan bir geçmişinin olduğu görülmektedir.
Yani hem örfi yapımızda hem de inanç yapımız da mevcudiyeti tartışılmaz bilumum bir kültür geleneğidir bayramlarımız.
***
Peki İslam İnancında Bayram realitesinin miladı nedir?
Peygamber Efendimizin (s.a.v.) Medine’ye hicret ettiklerinde, Medinelilerin eğlendikleri iki günleri vardı. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), bunlar nedir diye sorduğunda Medineliler;
“Biz cahiliyet döneminden beri bu günlerde eğleniriz.” dediler.
Bunun üzerine Peygamberimiz:
“Allah size, o iki gün yerine daha hayırlı iki bayram vermiştir. Bunlar Ramazan ve Kurban Bayramları’dır” buyurmuştur.” (2)
***
Görüldüğü üzere her kültür de her inançta bayramların önemi o toplumun içerisinde bir yücelik arz etmektedir. Bizim kültürümüzde de ne kadar önem arz ettiği ortadadır, fakat son zamanlarda nedeni çeşitli olmakla birlikte ” Bayram şuurunu ” kaybetmeye başladık.
Bayramlar sadece bir tatil havasında kaldı ve yaşanmaya başladı…
***
İyi bayramlar derken bile yutkunarak söylüyoruz. ( Ki selamın bu coğrafya da bir zamanlar mukaddes olduğunu fakat şimdiler de selam özürlü bir topluma dönüştüğümüzden pek de abes gelmemekte bu durum.)
Gelip geçici; yaşam yoğunluğu içerisinde batının batılılığı olarak bize emanet ettiği ‘ tatil ‘ fikriyatından doğan bir keyfi zaruret hali meydana getirdi bayramlar. Ne hazin bir gerçek…
***
Bayram Namazı çıkışı. Bir sevinç, bir bekleyiş.
Bayramlaşmak için camiinin avlusunda beklersin. Dostların, arkadaşların ve büyüklerin gelsin de bir bayramlaşalım onlarla diye. Fakat herkes sanki ‘ düşmanından kaçarcasına ‘ bir kayboluşun peşinde. EyvaAllah kurban telaşıdır, gibi gibi gerekçeler makul görülebilir fakat bayramların amacında var olan gerçek ve manalı güzelliklerden biri değil midir selamla ekseriyetle bayramlaşma geleneği.
***
Bir de toplu mesaj diye bir abeslik çıktı ortaya. Belediye başkanı, vekil, bakan havasında mesajın sonuna yazılan isimler ile gönderilen ‘reklam ‘ bazlı garip mesajlar alışkanlıklarımız.
Bu alışkanlık son beş dini bayram öncesine kadar bende de mevcuttu. Saçma ve garip gelmeye başladı bu durum. Ben de zor da olsa hatta zaman sıkıntısı meydana getirse de telefon rehberimde yer alan herkese ismen hitap ettiğim bayram mesajları göndermeye başladım. Açıkçası böylesi daha güzel ve manalı. Bayram geleneğinin; teknoloji nimetleri ile bütünleşmesine çok güzel bir örnek. Önerimdir naçizane.
Bayram şekeri toplayan çocuklar iki elin parmağını geçmez hale geldi. Güvenilmez insan paranoyası ve sadece ben diyen insanların bir sonucu. Geçmişte de vardı çocuk kaçırma vak’aları. Doğrudur. Fakat daha çok izleneyim diye özellikle kadınlarımıza hitap eden zaman dilimleri içerisinde yayında olan ‘ dedektif saçmalığı ‘ televizyon programlarının da etkisi bu geleneğimizi yok etme hususunda başarı ile yürütmektedir. ( Aileler de haklıdır fakat; bu programlarda amaç; geleneksel Türkiye aile yapısının temel taşlarını oluşturan önem atfeden geleneksel karakterimizi bozmaktır. )
Artık ne şeker toplayan çocuklar kaldı ne de harçlıklarını, mendillerini hazırlamış, bekleyen; amcalar, teyzeler…
***
Büyüklerimizi ziyaret etmek onları arayıp hallerini hatırlarını sormak bir insanı sevindirmek bizler için ne gariptir ki bir külfet halini almaya başladı. Unuttuk insanlığımız, bayramları unuttuğumuz gibi…
Bayram dedik ama bayramın feyzinden ve muhabbetinden istifade edemedik. Sonuç; yapmacık tebessümler ve huzuru kaçmış bayramlar.
***
Kestiğimiz kurbanlar ( Allah kabul etsin ) bazı kimselerin gösteriş sebebiyeti oldu. Kurbanlarımız gıybetimiz oldu. Helalinden et yemek varken insan eti yemeyi doğru bulan bir zümre oluştu. Allah affetsin ve ıslah etsin.
***
Sözün özü ; ” bayram gelmiş neyime ” der hale geldik. Bir de artık espriden çıkmış ifade var ya daha bayram arefesinde söylediğimiz. ” Nerede o eski bayramlar. ” Bunu diye diye bayramlığımız kalmadı. Fesuphanallah…
Her neyse , temennim bu düşüncelerin ve duyguların yerini geleneksel kültürümüze yakışan, insani değerlerimizin yüksek mertebe de yaşatıldığı bayramlara bırakır.
Selamlar, saygılar ve içinde eser miktarda sevgi ve muhabbet ile beraber…
Görüşmek üzere…
Hoşça Bakın kendinize…
f.d.a.
Kaynakça:
(1) http://tr.wikipedia.org/wiki/Bayram
(2) http://www.sorusorcevapbul.com/soru-cevap/mubarek/dini-bayram-nedir
